Archiwum roku: R


Letnia Akademia Terapeutyczna 2015

„Zabawa i Edukacja”

         Dyrektor Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Lubaniu zaprasza na organizowane  w  ramach półkolonii zajęcia pt.: „LETNIA AKADEMIA PROFILAKTYCZNA” dla 20 uczniów klas „0” oraz I– III szkół podstawowych.

Zajęcia będą się odbywały w dniach 29.06.2015- 3.07.2015 w godzinach 9.00- 13.00 w siedzibie Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Lubaniu

Tegoroczne zajęcia pod hasłem „Zabawa i Edukacja” będą obejmowały codzienne oddziaływania psychologiczne, pedagogiczne, profilaktyczne z elementami arteterapii oraz konwersacji w języku niemieckim.

W czasie trwania zajęć dzieci zagwarantowany jest ciepły posiłek, słodycze i napoje oraz świetna zabawa.

 

Środki na organizację Zimowej Akademii  zostały pozyskane z Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych przy Burmistrzu Miasta Lubań.

Konieczna jest pisemna deklaracja rodziców uczestnictwa dziecka w Letniej Akademii Terapeutycznej  – przekazana przez opiekuna w dniu rozpoczęcia Akademii.

Dzieci muszą posiadać obuwie sportowe na zmianę!

 Zgłoszenia telefoniczne lub osobiście do dnia 25.06.2015r.


Komputer – plusy i minusy. Jak chronić dziecko przed uzależnieniem?

Komputer w dzisiejszych czasach  to sprzęt wręcz codziennego użytku.

Dzieciom i młodzieży nawet sobie trudno wyobrazić, że kiedyś- i to tak wcale niedawno temu- komputerów nie było lub stanowiły rzadkość.

 

Oczywiście, to ogromny postęp techniki.

Plusów komputeryzacji jest bardzo wiele.

 

Możemy do nich zaliczyć między innymi:

  • szybki dostęp do wiadomości
  • przygotowywanie, przetwarzanie, gromadzenie informacji
  • łatwa i szybka komunikacja
  • nauka
  • zabawa
  • muzyka

 

Jednak każdy medal ma dwie strony. Należy zdać sobie sprawę, że komputer to tylko narzędzie i od człowieka zależy, jak będzie je użytkował.

 

Wielu rodziców martwi się, że ich dzieci za dużo czasu poświęcają na komputer, tablet, smartfon.

 

Dzieci młodzież bardzo szybko uczą się korzystania z nowoczesnych technologii. Niestety granica między zainteresowaniem i rozwijaniem się, a nadmiernym, szkodliwym korzystaniem z komputera jest początkowo bardzo niewidzialna.

 

Na szczęście uzależnienie nie pojawia się nagle- z dnia na dzień.

 

Do poważniejszych problemów prowadzą dziesiątki zwykłych sytuacji.

Jak w każdej dziedzinie- o wiele łatwiej zapobiegać, niż leczyć.

Nie da się wyeliminować nowoczesnych technologii.

 

Należy dziecko nauczyć mądrze korzystać z tych źródeł. Są one barwne, cenne, ciekawe, ale również zawierają niewłaściwe treści.

 

Jak rozpoznawać pułapki?

Kiedy komputer stanowi zagrożenie i ryzyko?

 

Same zakazy rodziców nie pomogą. Granice i zasady muszą funkcjonować, ale przede wszystkim trzeba z dziećmi rozmawiać i zrozumieć ich problemy. Szukanie porozumienia  z dzieckiem i dobra komunikacja to podstawa współpracowania.

 

Jak przy każdym problemie dotyczącym uzależnienia (obojętnie z jakiej kategorii) czy nadmiernego zaabsorbowania bardzo ważnym pytaniem jest kwestia:

„Czy to, co pozornie ma pomóc w życiu- nie niszczy nas?”

 

Warto zadać sobie pytanie, czy dziecko przez użytkowanie komputera, Internetu nie zaniedbuje swoich podstawowych obowiązków?

– Czy nie zaniedbuje nauki?

– Czy nie ucieka z realnego świata do wirtualnego?

– Czy dba o siebie, o domowe obowiązki, czy ma prawdziwe przyjaźnie?

– Czy już były próby ograniczania czasu?

-Czy w wyniku ograniczeń lub losowych sytuacji, np. wyjazd, uroczystość rodzinna, zepsucie się sprzętu, brak prądu- dziecko było poirytowane, zdenerwowane, smutne, gdyż nie mogło korzystać z urządzenia lub być w sieci?

-Czy nie ma kłopotów z krzywymi plecami, bólami nadgarstków, kręgosłupa?

-Czu nie rozwijają się złe nawyki żywieniowe i nadwaga?

 

Jeżeli powyższe sprawy są powodem zmartwień, to warto przyjrzeć się problemowi.

 

Najgorzej udawać, że problemu nie ma.

 

Miłość rodziców do dziecka, życzliwość, serdeczność, troska plus jasne zasady i wspólne porozumiewanie się to ogromna szansa na poprawę sytuacji.

 

Warto także zastanowić się i porozmawiać z dzieckiem, co je wciąga w wirtualny świat.

Czy nieśmiałość, brak kolegów, koleżanek, nuda, stresy, przeciążenia, kłopoty w nauce, w relacjach, brak pewności siebie…

 

Jedno kliknięcie na pozór pomaga przenieść się w świat atrakcji, nawiązywać relacje, grać z innymi i tworzyć zespół.

 

Ale czy nasze dziecko jest szczęśliwe w realnym świecie?

 

  • Co je cieszy?
  • Co je martwi?
  • Jakie ma kłopoty?
  • Jakie ma marzenia?
  • W czym możemy mu pomóc?

 

Bardzo pomocne w ustabilizowaniu sytuacji i rzetelnej ocenie będzie stworzenie z dzieckiem racjonalnego planu funkcjonowania po szkole.

 

Planu, który obejmuje między innymi czas na odpoczynek, obiad, inne posiłki, naukę, odrabianie zadań domowych, obowiązki domowe według możliwości dziecka i rodzinnych potrzeb, pozytywne hobby.

 

Jak sobie radzić z zagrożeniami?

 

Bardzo ważne jest dbanie o równowagę w życiu.

 

Tempo współczesnego świata jest bardzo duże.

Nasycenie informacjami jest ogromne.

 

Dla dorosłego człowieka nie jest to łatwe, a dla dzieci tym bardziej.

Czasami można się pogubić w wirze spraw, zadań, wyzwań.

 

Bardzo istotna jest troska rodzica o wszechstronny rozwój dziecka: fizyczny, intelektualny, emocjonalny, społeczny.

 

Wtedy również łatwiej i szybciej wychwycić niepokojące sygnały i pokierować rozwiązaniem niepokojącej sytuacji, także w kwestii uzależnienia czy nadmiernego, szkodliwego zaabsorbowania komputerem.

 

Zawsze warto szukać porozumienia ze swoim dzieckiem i dobrego kontaktu.

 

Im lepsza relacja, tym większe szanse na poradzenie sobie z problemami.

Dialog, miłość, autorytet, ciepło, serdeczność, życzliwość- to jedne z fundamentalnych składników wychowywania.

 

Rozmowa jest takim wyjątkowym kluczem do porozumiewania się.

 

Aby dobrze porozumiewać się i być bliżej z dzieckiem, potrzebne jest uważne słuchanie.

 

Dziecko musi czuć, że naprawdę chcemy z nim rozmawiać, wysłuchać, podyskutować, a nie robimy tego sztucznie.

 

Dziecko intuicyjnie wychwyci udawanie.

Potrzebny jest czas na rozmowy. Są oczywiście rozmowy spontaniczne i krótkie, ale są też takie, na które trzeba czas znaleźć.

 

Jeżeli mamy  więcej niż jedno dziecko, to trzeba czas dzielić. Są sytuacje, kiedy spędzamy  go wszyscy razem, ale też potrzeba poświęcać czas każdemu dziecku osobno i autonomicznie.

 

Nie można bagatelizować problemów dziecka.

To, co dla dorosłego może wydawać się błahą sprawą, na miarę dziecka jest naprawdę poważne.

 

Słuchajmy uważnie.

 

Stwórzmy warunki do rozmowy. Skupmy się na dziecku.

 

Chwalmy dziecko. Nie podkreślajmy głównie niedociągnięć i trudności, ale również doceniajmy dziecko. To buduje poczucie własnej wartości.

 

Jeżeli konstruktywna krytyka jest konieczna, to odnośmy się zawsze do konkretnej sytuacji, faktu, zdarzenia, zachowania, a nie krytykujmy dziecko jako osoby.

 

Bądźmy wiarygodni. Jest takie powiedzenie: „Mój drogowskaz idzie przede mną”. Dzieci są świetnymi obserwatorami i bardzo szybko  widzą  niespójność. Bardzo łatwo zauważają, gdy się robi co innego, niż się mówi.

 

Warto pamiętać, że opieka to nie jest bycie nadopiekuńczym rodzicem.

 

Wysłuchajmy dziecko do końca. Dajmy mu szansę się wypowiedzieć.

 

Każda sytuacja jest inna, dlatego niepokojące problemy warto skonsultować u specjalisty.

 

” Nie zrzędźmy”. To bardzo mało skuteczny sposób do porozumienia.

 

psycholog  Agnieszka Konopska

 

Bibliografia:

„Szukaj porozumienia ze swoim dzieckiem” .Bliżej siebie dalej od narkotyków”. PORADNIK DLA RODZICÓW. Opracowanie: Barbara Jakubowska, Danuta Muszyńska, Michał Kidawa. Wydano ze środków Krajowego Biura ds. Przeciwdziałania Narkomanii.

Pobierz artykuł w pliku PDF

Zaproszenie

Zaproszenie 

Burmistrz Miasta Lubania  oraz Dyrektor Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej  serdecznie zapraszają do udziału

MARATONIE PROFILAKTYCZNYM:

”Mamo, Tato ratuj – pomóżcie mi żyć bez uzależnień”

 

w dniu 22 maja 2015 r. o godz.11

w Auli Zespołu Szkół  Ponadgimnazjalnych im.Adama Mickiewicza

 

W programie:

  • Przywitanie Gości oraz Uczestników Maratonu Profilaktycznego – mgr Małgorzata Grzesiak Dyrektor PPP
  • Pozdrowienie Uczestników przez Burmistrza Miasta Lubania „Mamo, tato ratuj – pomóżcie mi żyć bez uzależnień”- założenia profilaktyki – ks. dr Piotr Karpiński konsultant d/s uzależnień PPP
  • Najczęstsze problemy zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży – dr Dariusz Jechalski- lek. psychiatra
  • Skutki przyjmowania substancji psychoaktywnych oraz uzależnienia – mgr Łukasz Chodynicki- psycholog Aresztu Śledczego w Lubaniu
  • Konsekwencje prawne wykroczeń nieletnich i pełnoletnich w związku z uzależnieniami – Zbigniew Harasimiuk – Prokurator Prokuratury Rejonowej w Lubaniu
  • Dążenie do samorealizacji jako metoda w walce z uzależnieniami, przykłady dobrych praktyk na podstawie działalności Fundacji KARAN z Warszawy – Damian Aleksander – Fundacja KARAN

 

Maraton Profilaktyczny jest elementem realizacji Miejskiego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego na lata 2014-2015

  

DYREKTOR PPP w LUBANIU                BURMISTRZ MIASTA LUBAŃ

mgr MAŁGORZATA GRZESIAK                  ARKADIUSZ SŁOWIŃSKI   

ppp_zaproszenie_rollup

Wersja pdf


Zimowa Akademia Terapeutyczna 2015

Ferie zimowe to dla wielu uczniów wyczekiwany czas odpoczynku i relaksu.

Umiejętność zabawy i łączenia jej z powszednimi obowiązkami jest w życiu bardzo ważna. Odpoczynek i chwila wytchnienia  jest potrzebna na co dzień, ale niezbędne są również dłuższe okresy regeneracji.  Ferie zimowe bardzo temu sprzyjają, aby uczniowie odpoczęli od szkolnych obowiązków i  tygodniowego rytmu nauki.

           Wieloletnią tradycją Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej w Lubaniu jest realizowanie półkolonii terapeutycznych w okresie wakacyjnym i ferii zimowych. Tegoroczne zajęcia pod hasłem „Zimowa Akademia Terapeutyczna” były prowadzone przez specjalistów Poradni: psychologów, pedagogów oraz logopedów. Zimowe spotkania podczas ferii trwały od 19.01.2015 do 23.01.2015.

Realizowane zajęcia miały wszechstronny charakter zabawowo- edukacyjny. Oddziaływania terapeutyczne zyskują  bardzo dobre rezultaty w atmosferze zabawy i relaksu. Do głównych obszarów działań należały miedzy innymi zabawy rozwijające umiejętności dzieci budowania kontaktu i komunikacji w grupie , zdolności współdziałania i współpracy w zespole. Są to bardzo ważne umiejętności społeczne i kompetencje emocjonalne. Podczas zabawy i konkretnych zadań wzmacnianie tych kompetencji  przebiega w sposób naturalny.

Część zadań związana była z wzmacnianiem percepcji wzrokowej, słuchowej i koordynacji wzrokowo- ruchowej. Wiele zadań rozwijało słownictwo i myślenie abstrakcyjne.  Bardzo istotny był aspekt twórczy działań. Pierwszego dnia Akademii zaproponowany został dzieciom konkurs plastyczny pt. „Ja w Kosmosie”. Uczestnicy wykonywali prace z ogromnym zaangażowaniem i pomysłowością. Tematyka konkursu bardzo się dzieciom spodobała i powstały ciekawe, kolorowe i bardzo interesujące prace. Podczas podsumowania konkursu każde dziecko otrzymało słodką nagrodę.

Innego dnia malowano laurki z okazji Dnia Babci i Dziadka. Nie mogło zabraknąć oczywiście porcji zajęć ruchowych oraz przy muzyce. Każdego dnia zagwarantowany był również ciepły posiłek.

 

Prowadzone przez Poradnię półkolonie cieszą się niesłabnącym zainteresowaniem. Najsympatyczniejszymi słowami oddźwięku Zimowej Akademii Terapeutycznej były  wrażenia  samych dzieci, radość zabawy, kreatywność  i chęć współpracy podczas zajęć.

 

***

         Odpoczynek i relaks jest dla dzieci potrzebny.  To dodatek nowych sił i optymizmu  do kolejnych wyzwań i zadań w drugim półroczu roku szkolnego.

 

 

tekst psycholog Agnieszka Konopska

zdjęcia: Agnieszka Konopska i Janina Jackiewicz

 


Prawidłowy słuch jako warunek właściwego rozwoju małego dziecka

Przyczyną nieharmonijnego rozwoju dziecka w wielu sferach jego życia może być uszkodzenie słuchu. Podwyższone ryzyko uszkodzenia słuchu występuje przede wszystkim wtedy, gdy:

 

  • W rodzinie były przypadki utraty słuchu w dzieciństwie,
  • Matka dziecka przebyła w okresie ciąży różyczkę, cytomegalię, toksoplazmozę, opryszczkę prostą,
  • Matka w okresie ciąży przyjmowała leki uszkadzające słuch,
  • Masa urodzeniowa dziecka wynosiła poniżej 1500g;
  • Dziecko otrzymało w 5 minucie po urodzeniu poniżej 7 punktów w skali Apgar lub wystąpiła niezdolność do samodzielnego oddychania przez 10 minut albo hipotonia(słabe napięcie mięśniowe) trwające 2 godziny po urodzeniu;
  • Dziecko urodziło się z wrodzonymi wadami budowy czaszki( rozszczepy podniebienia, nietypowy kształt czaszki, ucha zewnętrznego);
  • Dziecko przebyło zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.

 

 

Do najczęstszych przyczyn wad słuchu zalicza się wszelkie następstwa infekcji górnych dróg oddechowych i zmiany, które powstają w uchu środkowym po przebytych przeziębieniach. W wieku poniemowlęcym, przedszkolnym i szkolnym uszkodzenie słuchu może być następstwem nawracających zapaleń ucha środkowego, trąbek słuchowych, nosa, zatok, a także powikłaniem zapalenia przyusznic. Każde zapalenie uszu powinno być leczone laryngologicznie, często wymaga podawania dziecku antybiotyków. Przy nawracających zapaleniach uszu należy po zakończonym leczeniu przeprowadzić kontrolne badanie słuchu.

Rodzice powinni obserwować, jak dziecko funkcjonuje w domu i w grupie rówieśniczej. Bardzo ważne jest sprawdzenie reakcji dziecka na dźwięki otoczenia i mowę. Dziecko, które nie słyszy lub niedosłyszy, nie odwraca głowy w kierunku dźwięku, nie szuka jego źródła, nie reaguje na polecenia, wymaga wielokrotnych powtórzeń mówionych coraz głośniej, staje blisko telewizora, ciągle dopytuje lub odpowiada nie na temat. Mylące może być dość dobre rozumienie mowy przez dziecko, nawet gdy ma ono słaby słuch . Dziecko uczy się odczytywać mowę z ruchu warg, gestykulacji oraz mimiki twarzy, a także potrafi osadzić wypowiedź w konkretnej sytuacji  (kontekście).Obserwuje otoczenie i uczy się zachowań towarzyszących mowie dźwiękowej. Takie postepowanie dziecka często usypia czujność rodziców i opóźnia postepowanie diagnostyczne.

Nawet gdy dziecko ma nieznaczny niedosłuch, może być rozkojarzone, mieć problemy z koncentracją uwagi, a jego mowa będzie niewyraźna. Może wolniej się rozwijać i uczyć. Starsze dzieci mogą się skarżyć na uczucie zatkania ucha i szum uszny. Będą miały problemy z rozumieniem mowy wtedy, gdy w rozmowie uczestniczy większa liczba osób, a także gdy oglądają programy telewizyjne lub rozmawiają przez telefon. Pojawiają się u nich również trudności z nauką czytania i pisania.

Dziecko uczy się mówić przez naśladowanie słyszanych w otoczeniu dźwięków oraz kontrolę nad własnym głosem. Nauka mowy jest najintensywniejsza w ciągu pierwszych 18 miesięcy życia, a pierwsze 2-3 lata życia są okresem krytycznym dla jej rozwoju. Po tym czasie wszystkie struktury języka są już wypracowane. Dlatego tak ważne jest, aby zbadać słuch dziecka, gdy rozwój jego mowy oraz funkcjonowanie budzą niepokój.

Wczesne usprawnianie narządu słuchu dziecka, również zdrowego, pomaga w szybkim opanowaniu rozumienia mowy, stanowi fundament dla późniejszego rozwoju mowy czynnej oraz umożliwia lepszy rozwój umysłowy dziecka. Wychowanie słuchowe ma na celu zainteresowanie światem dźwięków przez dostarczenie dziecku różnego rodzaju bodźców dźwiękowych. Dla noworodka ważne są wyraźna mimika twarzy, intonacja głosu i gest, które ułatwiają rozumienie mowy. Trzeba pamiętać, że wypowiedź słowna powinna wyprzedzać gest. Taki sposób postepowania stwarza dziecku okazję do zwrócenia uwagi na twarz i usta osoby mówiącej. Z drugiej stron, w przypadku niezrozumienia wypowiedzi słownej gest i mimika ułatwiają odbiór komunikatów., Dla uzyskania dobrych rezultatów niezbędne jest zainteresowanie dziecka komunikacja słowną oraz jego własna potrzeba uczenia się mowy.

 

mgr Z.Lesniak-Szereniuk logopeda/pedagog

(wykorzystano materiały z artykułu”Skuteczna

terapia logopedyczna”  I.Glizia)

Do pobrania: plk PDF


Świat dziecięcych lęków.

Jednym z problemów, z  jakimi rodzice zgłaszają się  z dziećmi do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej są m.in.  różnego rodzaju lęki. Jedni boją się ciemności, inni pająków, otwartej przestrzeni, zbyt małych pomieszczeń, odpowiedzi przy tablicy, nawiązywania kontaktów z rówieśnikami, uzewnętrzniania siebie / są nieśmiali/, oceny, chodzenia do szkoły. Można byłoby mnożyć sytuacje, które wywołują lęk i ograniczają rozwój danej osoby.

Uczniowie niepełnosprawni dodatkowo boją się odrzucenia, ośmieszenia, że nie będą mogli sprostać wymaganiom szkolnym. Szczególnie dotyczy to uczniów, którzy są niepełnosprawni ruchowo, poruszają się na wózku inwalidzkim. Nauczanie odbywa się wówczas w domu. Brak kontaktów rówieśniczych znacznie ogranicza rozwój społeczny tych uczniów.

W tym roku szkolnym poznałam uczennicę, która nauczana jest indywidualnie przez wszystkie lata edukacji. Aktualnie jest na poziomie Szkoły Ponadgimnazjalnej, kl. I. Po przebytym Porażeniu Mózgowym nie porusza się samodzielnie, nie potrafi pisać. Pełna obaw rozpoczęła naukę w liceum. Po trzech miesiącach naszych spotkań widząc jak Wiola nie radzi sobie z zaistniałą sytuacją stwierdziłam, że popracujemy z bajką terapeutyczną.

Bajka terapeutyczna – krótkie opowiadanie z morałem tworzone dla dzieci. W opowiadaniach tych świat jest widziany z dziecięcej perspektywy. Ich głównym zadaniem jest przezwyciężanie i redukowanie lęku. Cechą charakterystyczną bajek terapeutycznych jest to, że bohater znajduje się w trudnej sytuacji i przeżywa stany lękowe. Wprowadzone do bajki postaci pomagają bohaterowi znaleźć sposoby przezwyciężenia trudnych chwil życia. Dziecko ma możliwość przebycia z bohaterem całej drogi wyjścia z lęku. Zazwyczaj bohaterami bajek terapeutycznych są małe zwierzątka, dzieci lub zabawki, z którymi czytelnik (słuchacz), może się identyfikować.

Chcąc pokonać obawy i leki Wioli przeczytałam jej bajkę terapeutyczną. Uczennica stwierdziła, że nie podoba jej się zakończenie. Jest za smutne. Zachęciłam Wiolę, żeby stworzyła swoje zakończenie. Co też się stało. Wiola dyktowała mi a ja zapisywałam piękne zakończenie opowieści.  I tak zrodził się pomysł, aby Wiola napisała swoja bajkę.

Napisałam początek bajki, aby nakreślić obszar tematyczny. Wiola dyktowała mi dalszą część historii i jakież było moje zdziwienie, kiedy okazało się, że historia dotyczy……

Dalszy ciąg nastapi….

Psycholog mgr Małgorzata Bagrij


ZIMOWA AKADEMIA PROFILAKTYCZNA

Dyrektor Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Lubaniu informuje, że w dniach 19.01.- 23.01.2015r. organizowane będą  w  ramach półkolonii zajęcia profilaktyczne i psychoedukacyjne  pt. „ZIMOWA AKADEMIA PROFILAKTYCZNA” dla uczniów klas I – III szkół podstawowych.

 

W czasie trwania zajęć dzieci otrzymają ciepły posiłek oraz słodki poczęstunek. Środki na organizację Zimowej Akademii  zostały pozyskane z Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych przy Burmistrzu Miasta Lubań.

 

Proszę o poinformowanie rodziców dzieci, które będą brały udział w zajęciach, iż konieczna jest ich pisemna deklaracja uczestnictwa – przekazana przez opiekuna w dniu rozpoczęcia Akademii.

Dzieci powinny posiadać również obuwie sportowe na zmianę.

 Zgłoszenia telefoniczne lub osobiście do dnia 15.01.2015r.