Archiwum miesiąca: luty 2012

Sąd nie może już skierować ucznia sprawiającego problemy wychowawcze do ośrodka socjoterapii

Ten wpis został opublikowany Porada Dnia przez

Od 1 stycznia 2012 roku sąd nie może już skierować nieletniego do młodzieżowego ośrodka socjoterapii. Trafi tam więc dużo mniej uczniów, sprawiających problemy wychowawcze. Od 1 stycznia 2012 roku zmieniły się zasady umieszczania w młodzieżowych ośrodkach socjoterapii (MOS) uczniów, którzy sprawiają problemy wychowawcze, np. nie realizują obowiązku szkolnego. Podstawą do umieszczenia nieletniego w takiej placówce nie będzie już decyzja sądu rodzinnego. Nowe przepisy w tym zakresie wprowadza art. 205 ustawy z 9 czerwca 2011 roku o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz.U. nr 149 poz. 887). Zmienia on treść art. 6 pkt 9 ustawy z 26 października 1982 roku o postępowaniu w sprawach nieletnich (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 33, poz. 178), wskazującego zamknięty katalog środków wychowawczych, które może wobec nieletniego zastosować sąd. Począwszy od 1 stycznia 2012 roku nie będzie wśród nich możliwości skierowania ucznia do MOS. To oznacza, że nieletni będzie mógł od przyszłego roku trafić do ośrodka tylko w trybie pozasądowym, czyli na wniosek rodzica, poparty orzeczeniem poradni psychologiczno-pedagogicznej o potrzebie kształcenia specjalnego.
Obecnie z danych Ośrodka Rozwoju Edukacji, który prowadzi ogólnopolski elektroniczny system kierowania do MOS wynika, że zaledwie ok. 32% wychowanków tych placówek przebywa tam na wniosek rodzica. Taka zmiana zasad kierowania do MOS budzi wiele wątpliwości. Powstają obawy, że wielu rodziców nie będzie miało świadomości konieczności umieszczenia dziecka w MOS, mimo, że pobyt w takiej placówce był często jedyną gwarancją, że dziecko ukończyło szkołę i miało w niej zapewnioną pełną opiekę i edukację. Ponadto, w roku 2012 może okazać się, że placówki te będą miały zbyt dużą liczbę wolnych miejsc, co może grozić koniecznością ich zamknięcia. Ustawa o pieczy zastępczej nie wprowadza natomiast zmian w przypadku kierowania do drugiego typu placówki dla uczniów, którzy wymagają resocjalizacji, czyli Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego (MOW). Tak jak do tej pory nieletni jest umieszczany w MOW tylko na podstawie decyzji sądu.

mgr Małgorzata Grzesiak Dyrektor Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Lubaniu

Pobierz PDF

Indywidualny program i tok nauki dla ucznia szczególnie uzdolnionego

Ten wpis został opublikowany Porada Dnia przez

Zezwolenie na indywidualny program lub tok nauki może być udzielone po upływie co najmniej jednego roku nauki, a w uzasadnionych przypadkach — po śródrocznej klasyfikacji ucznia (§ 4 ust. 1 rozporządzenia MENiS z 19 grudnia 2001 r. w sprawie warunków i trybu udzielania zezwoleń na indywidualny program lub tok nauki oraz organizacji indywidualnego programu lub toku nauki). Może być realizowany na każdym etapie edukacyjnym i w każdym typie i rodzaju szkoły.
Na temat klasyfikacji śródrocznej i rocznej oraz zasad promowana przeczytasz w „Poradniku Dyrektora Szkoły. Zarządzanie w praktyce”.
Uczniów wybitnie uzdolnionych nie jest dużo. Tym bardziej trzeba ich zauważyć, poznać i pomóc im – w tym celu stworzyć sprzyjające warunki, podłoże do optymalnego rozwoju. Nowy model pomocy psychologiczno-pedagogicznej, określony w rozporządzeniu MEN z 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach, obliguje szkołę do:

  1. rozpoznawania indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów, w tym uczniów szczególnie uzdolnionych, oraz
  2. zaplanowania sposobów ich zaspokojenia.

Zgodnie z ideą rozporządzenia nauczyciel jest zobowiązany do niezwłocznego poinformowania dyrektora o tym, że naucza ucznia o szczególnych uzdolnieniach. Wszystko po to, aby objąć ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną ze względu na jego specjalne potrzeby edukacyjne. Śródroczna klasyfikacja sprzyja właśnie ponownemu „przyjrzeniu się” uczniowi szczególnie uzdolnionemu. Może się okazać, że działania realizowane dotąd z takim uczniem w ramach poszczególnych form i sposobów udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole, są już dla niego niewystarczające. Wyjściem z tej sytuacji jest właśnie indywidualny tok nauki lub indywidualny program nauki.
Warunkiem organizacji indywidualnego toku lub programu nauki jest wydawanie zezwolenia przez dyrektora szkoły. Z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na indywidualny tok nauki może wystąpić (§ 4 ust. 2 rozporządzenia MENiS z 19 grudnia 2001 r.):

  • uczeń (jeżeli jest niepełnoletni, to za zgodą rodziców),
  • rodzice niepełnoletniego ucznia,
  • wychowawca klasy lub nauczyciel prowadzący zajęcia edukacyjne, których dotyczy wniosek – za zgodą rodziców lub pełnoletniego ucznia.

Podstawa prawna:

  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z 19 grudnia 2001 r. w sprawie warunków i trybu udzielania zezwoleń na indywidualny program lub tok nauki oraz organizacji indywidualnego programu lub toku nauki (Dz.U. z 2002 r. Nr 3, poz. 28).
  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. z 2010 r. Nr 228, poz. 1487).

Mgr Małgorzata Grzesiak Dyrektor Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Lubaniu

Pobierz PDF